نوآوری در فناوری آسانسور و پیشرفت در روند ساخت آسانسور فضایی

وقتی  به حمل و نقل فکر می کنیم به این نتیجه می رسیم که  به اهمیت حمل و نقل عمودی با گسترش شهرها افزوده می شود . در سال های اخیر چندین نوآوری در فناوری آسانسور صورت گرفته است. نصب آسانسور اصفهان در این مقاله قصد دارد تا این نو آوری ها را برای شما شرح دهد.

• فروشگاه دایمارو در دنیای جدید دارای بزرگترین پله برقی مارپیچی در جهان است. این سیستم در   مرکز خرید واقع شده وراه ارتباطی شش طبقه می باشد. این شامل 12 پله برقی است که به صورت مارپیچ چیده شده اند. میتسوبیشی الکتریک که این سیستم را طراحی کرده است ، 30 سال است که پله برقی مارپیچی تولید می کند. این از زنجیره های سفارشی استفاده می کند که می تواند به زاویه های حرکت پاسخ دهد تا حرکت صاف و سازگار ایجاد کند و می تواند مرکز مارپیچ را برای حفظ سرعت ثابت تنظیم کند.
• همچنین آسانسورهای چند جهته ساخته است که از یک موتور مغناطیسی برای حرکت به صورت جانبی و عمودی استفاده می کنند. این آسانسورها از طریق سیستم سازه های حلقه ای افقی و عمودی حرکت می کنند. این می تواند به طور چشمگیری کارایی و راحتی آسانسور را افزایش دهد و باعث صرفه جویی در فضا شود.
• هم چنین، یک شرکت کانادایی ، طرحی را برای یک آسانسور فضایی بادی به ثبت رساند که می تواند 20 کیلومتر از سطح زمین بالابرود. این آسانسور  یک برج مستقل دارد که از لوله های پلی اتیلن ساخته شده و با هلیوم در جای خود قرار گرفته است. این آسانسورها ها می توانند محموله ها و افراد را از زمین به سکویی در قله منتقل کنند.

آسانسور های فضایی

انسانهایی که به فضا سفر می کنند به طور سنتی نیاز داشتند که از زمین به آنها مایحتاج ارسال شود. این امر مستلزم پرتاب موشک به فضا است که بسیار هزینه بر است. دانشمندان در سراسر جهان در حال کار بر روی طراحی آسانسور برای انتقال انسان و بار به فضا بوده اند.

 آسانسور فضایی یک کابل 60،000 مایل را می طلبد که در خط استوا زمین قرار بگیرد و به فضا گسترش یابد. گرانش در انتهای پایین و نیروی گریز از مرکز در انتهای بالایی کابل را در جای خود نگه داشته و به وسایل نقلیه اجازه می دهد بدون نیاز به موشک به فضا حرکت کنند. تولید و کشف ماده ای که از استحکام کافی برخوردار باشد و بتوانیم به اندازه کافی از آن کابل بسازیم ، یک چالش بوده است.

طرحی که به نظر دور از ذهن می رسد اما ممکن است عملی باشد شامل استفاده از الماس است. محققان در دانشگاه ایالتی پن کشف کردند که با فشار زیاد به بنزن با دستگاهی به نام دستگاه پاریس-ادینبورگ نانورودهای الماس یا زنجیره هایی از اتم ساخته شده از همان بلورهای کربن که الماس را تشکیل می دهند و به همان اندازه قوی هستند ، تولید می کند.

تاکنون نانورودهای رشته های الماس فقط توسط آزمایشگاه ایالت پن تولید شده است. مشخص نیست که آیا دانشمندان قادر به تولید انبوه آنها هستند یا خیر. همچنین این نگرانی وجود دارد که نانورودهای نخ با طولانی شدن شکننده شوند.

یک تیم در دانشگاه فنی کوئینزلند اخیراً یک مطالعه مدل سازی را به اتمام رسانده اند که نشان می دهد قرار دادن نقص های مولکولی در یک ساختار حلقه ای بنزنی تکراری از یک نانواژه الماس باعث انعطاف پذیری زیاد فیبر می شود. محققان بر این باورند که طراحی مولکولی مناسب می تواند به آنها امکان ایجاد نانو معماری سه بعدی بسیار قوی را بدهد. این ساختارها می توانند به طور بالقوه در بسیاری از برنامه ها از جمله فناوری نانو ، الکترونیک و احتمالاً حتی در ساخت آسانسور فضایی مورد استفاده قرار گیرند.